Our story now begins..
Περιπλανιόμασταν καιρό στον κόσμο
Αναζητώντας ο ένας τον άλλο
Χωρίς να έχουμε γνωριστεί
Σαν δυο νιφάδες που προσπαθούν να συναντηθούν σε χιονοθύελλα
Κι όταν πέσαμε ο ένας πάνω στον άλλο
Το σύμπαν το κατάλαβε
Κλάμα που ρίχνουν οι νεράιδες
Οργίασε η φύση
Άνοιξαν οι ουρανοί
Κι η ευτυχία πέφτει σαν το χιόνι
Χάος από αισθήματα κι αισθήσεις
Αρχίζει να βρέχει μουσική
Και μας κατακλύζει ένας ανεμοστρόβιλος ιερότητας
Οι φωνές των σοπράνο έσπασαν κάθε δυσάρεστη ανάμνηση σαν το γυαλί
Αυτό το κύμα μοναξιάς έφυγε, εχάθη..
Κι άσπρισαν όλα
Γέμισαν οι καρδιές των ανθρώπων
Κι η ευτυχία ρέει σαν το μέλι
…Love is the closest thing we have to magic..
*tip : Αμέσως μετά διαβάστε αυτό το ποστ.
Echoes 
Είναι όμορφο να συναντάς ανθρώπους και να μένουν!
Πολύ ωραίο …
Είχα καιρό να σε επισκεφτώ , αλλα τώρα διάβασα όλα τα προηγούμενα post . Keep blogging .
Η ωραια του συμπαντος συνομωσια..:)
Είναι αστείο καμιά φορά να έχεις τελείως αντίθετη εικόνα για ένα πράγμα στο μυαλό σου (τουλάζιστον εκείνη τη στιγμή) και να το βλέπεις τελείως διαφορετικά σε κάποιον άλλο.
Μιλάω για το χιόνι – ευτυχία που γράφεις.
Τσέκαρε το τελευταίο post μου και θα καταλάβεις.
Btw πολύ ζωντανή η γραφή σου. Ίσως επειδή είναι εξίσου ζωντανό αυτό που περιγράφεις.
Take Care
Σα να βρήκε κάποιος το άλλο του μισό.
Καλημέρα
Ο έρωτας δεν μοιάζει με μαγεία.. Ο έρωτας ΕΙΝΑΙ η μαγεία!! Καλή τύχη με τη νιφάδα σου..
Καλησπέρα!