Love makes the world go round..

Ήμασταν επίσκεψη σε κάποιους φίλους των γονιών μου κι εγώ με τον αδερφό μου ήμασταν με τα παιδιά, τα οποία ήταν τρία κοριτσάκια Δημοτικού και είχαν βάλει μουσική. Αρχικά λικνίζονταν στους ρυθμούς του «Ζιγκολό». Έπειτα χτυπιόντουσαν τραγουδώντας το «Καλημέρα Ελλάδα».Ο αδερφός μου μού κάνει «Τώρα να καταλαβαίνουν τι τραγουδάνε;».. «Θα σε γελάσω».
Δε βαριέμαι, νιώθω μόνη.
Ξάφνου χτυπάει το κινητό. «Μου λείπεις ψυχή μου. Πώς τα περνάς;».. Μου φτιάχνει τη διάθεση. Αργότερα συνεχίζω να παραλαμβάνω μηνύματα από φίλους που έχουν εξαπλωθεί σ’όλη την Ελλάδα.
Δεν είμαι μόνη πια. Νιώθω ότι υπάρχουν άνθρωποι που με σκέφτονται, που με πεθύμησαν και στους οποίους μπορώ να βασιστώ. Κι εμένα μου λείπουν.. Αυτή η αμοιβαία αγάπη είναι ένα υπέροχο συναίσθημα. Δεν δίνεις μόνο, παίρνεις κιόλας και vice versa. Ξέρεις ότι κάπου κάποιος σ’αγαπάει και τον αγαπάς. Κι όταν νιώθεις ότι αγαπιέσαι είσαι έτοιμος για όλα..
(Ακόμη και Χρύσπα θα ακούσεις..)

~ από justelene στο 26 Αυγούστου, 2006.