Here without you
Ο οργανισμός μου τα έχει παίξει..Λιμοκτονώ και δεν μπορώ να φάω, νυστάζω και δεν μπορώ να κοιμηθώ,το στομάχι μου πονάει συνέχεια..Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο, είμαι ευαίσθητη,το ξέρω αλλά έχω γίνει εύθραυστη, γυάλινη.Α ισθήματα γνώριμα και ξεχασμένα παλεύουν μέσα μου,περιδεινούνται και προσπαθώ να τα πνίξω, αλλά με νικούν, με κατατροπώνουν.. Νιώθω μόνη μαζί με φίλους, πιο μόνη από ποτέ.Κανείς δε με καταλαβαίνει και δεν προσπαθώ να κάνω κάποιον να με καταλάβει.Κάτι μέσα μου έχει σπάσει..κι εσύ πουθενά..
Echoes 
και γιατί δεν του/της γράφεις;
τελικά μικρή μου είσαι όντως ερωτευμένη…..
congrats!!
@ Μaggie:
Πίστεψέ με είμαι λιώμα,αλλά το πρόβλημά μου είναι πως δεν υπάρχει πειρίπτωση να γίνει κάτι..
@ E.
Και τι να του πω;Είναι κολλημένος με άλλη..
Ε καλά, πού ξέρεις αν δεν ξεκολλήσει; Πάντως όσο είσαι ερωτευμένη απόλαυσέ το και – γνώμη μου – πες του το. Αν πάλι δεν σου βγαίνει να το πεις, ξέρεις εσύ, γράψ’ το σε μια μπλούζα!
Αυτή είναι μια πολύ ωραία ιδέα.. 🙂
Συμφωνω με τον/την Ε…
Καλημερα σας!!!
Kαλημέρα και σε σένα!
Όταν ο έρωτας χτυπήσει την πόρτα σου, μην αντισταθείς…
Μόνο αυτός ξέρει γιατί ήρθε…
Εσύ απλά υπάκουσε, λάτρεψε, άντεξε τον πόνο, και απόλαυσε το…
Πάντα δικό σου
Παράφωνος
Πανέμορφο..Σ’ευχαριστώ!
just go along…
να’σαι σίγουρη ότι αυτός ο πόνος είναι ο χειρότερος, αλλά ταυτόχρονα ο πιο γλυκός…
είναι ο μόνος που σου αφήνει καλές αναμνήσεις..
hold on!!
Thanks maggie..Έχεις δίκιο,πλέον έχω αρχίσει και το βλέπω κάπως έτσι..